ಯುಗ ಯುಗದಿಂದಲಿ ಬಗೆ ಬಗೆಯಿಂದಲಿ ankita madhwesha krishna

ವಾಮನಾವತಾರ

ಯುಗ ಯುಗದಿಂದಲಿ ಬಗೆ ಬಗೆಯಿಂದಲಿ

ಜಗವನೆ ಪೊರೆಯುವ ದೇವನು

ಖಗವಾಹನನೆ ವಟು ವಾಮನನಾಗಿ

ಭುವಿಯೊಳು ಜನಿಸಿದನು ಶ್ರೀಶನು||ಪಲ್ಲ||

ಅದಿತಿ ಕಶ್ಶಪರ ಪ್ರೀತಿಯ ಕುವರ

ಜಗವನುಧ್ಧರಿಸುವ ಮಹಾಚತುರ

ಉಪನಯನವನೆ ಹಿತದಿಂದ ಮಾಡಲು

ವಶಿಷ್ಟ ಮೊದಲಾದ ಋಷಿಗಳು ಸೇರಿ||೧||

ವಾಮನನೆಂದು ಹೆಸರನೆ ಇಡುತ

ಜಾತಕರ್ಮವ ಮಾಡಿದರು

ಕೋಟಿ ಗೋದಾನವ ಮಾಡಿದ ಕಶ್ಶಪ

ಕೃಷ್ಣಾರ್ಪಣ ವೆಂದೆನುತ||೨||

ಉಪನಯನವನೆ ಕಶ್ಶಪರು ಮಾಡಲು

ಸರಸ್ವತಿ ಭಾರತಿ ಮುದದಿಂದ

ಉಂಗುರವನೆ ಭಿಕ್ಷವನಿಟ್ಟು

ಆರುತಿನೆತ್ತಿ ಹರುಷದಲಿ||೩||

ದಂಡ ಕಮಂಡಲ ಯಜ್ಞೋಪವೀತವ

ಮುಂಜಿ ಕೃಷ್ಣಾಂಜನ ಧರಿಸಿ

ಅಂದುಗೆ ಕಿರುಗೆಜ್ಜೆ ಘಲ್ಲು ಘಿಲ್ಲೆನ್ನುತ್ತ

ಬಂದ ವಾಮನ ಬಲಿರಾಯನ ಸಭೆಗೆ||೪||

ಯಜ್ಞವೇದಿಕೆ ಏರುತಲಿರಲು

ವಟು ವಾಮನನ ಮುಖದಲ್ಲಿ

ಕೋಟಿ ಸೂರ್ಯ ಪ್ರಭೆ ಮಿಂಚು ಹೊಳೆಯಿತು

ಸುರರು ಪುಷ್ಪದ ವೃಷ್ಟಿ ಕರೆದರಲ್ಲಿ||೫||

ತಾಳ ಮದ್ದಲೆ ಭೇರಿ ಢಮರುಗಳಿಂದ

ಊರ್ವಶಿ ರಂಭೆರ ನಾಟ್ಯಗಳಿಂದ

ಚತುರ್ಮುಖ ಬ್ರಹ್ಮ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಾಡಿ

ಪರಮ ಪುರುಷನ ನೋಡಿ ಬೆರಗಾಗಿ||೬||

ದೇವನ ನೋಡಿ ಬಲಿರಾಯ ಬಂದು

ಮುತ್ತಿನ ಮಣಿಯನ್ಹಾಕುತಲಿ

ಹಸ್ತವ ಮುಗಿಯುತ ಭಕ್ತಿಯಿಂದಲಿ ಬಂದು

ಎತ್ತಲಿಂದ ಬಂದಿರೆಂದು ಕೇಳುತಲಿ||೭||

ನಿನ್ನ ಕೀರುತಿ ಕೇಳಿ  ಬಂದೆನೊ ಬಲಿರಾಯ

ನಿನ್ನ ತಾತಂದಿರ ಶೌರ್ಯ ಕೇಳಿ 

ಮೂರು ಪಾದ ಭೂಮಿ ದಾನವ ಬೇಡುವೆ

ಕೊಡು ಎಂದನು ವಟು ವಾಮನನು||೮||

ಯಾಚಕ ಇವನಲ್ಲ ಯೋಚನೆ ಮಾಡೆಂದು

ಶುಕ್ರಾಚಾರ್ಯರುಬಂದು ನುಡಿಯುತ್ತಲಿ

ಕೊಟ್ಟ ಮಾತಿಗೆ ತಪ್ಪುನಲ್ಲವೆಂದು

ಪತ್ನಿಗುದುಕ ತರಲು ತಿಳಿಸಿ ದನು||೯||

ಹೊನ್ನಗಿಂಡಿಲಿಉದುಕವ ತಂದಳು

ವಿಂಧ್ಯಾವಳಿ ರಾಜನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ

ಪಾದವನು ತೊಳೆಯೆ ಸುರನದಿ ಹರಿಯಲು

ಧನ್ಯನಾದೆನೆಂದು ಹಿಗ್ಗಿದನು||೧೦||

ತ್ರಿವಿಕ್ರಮರೂಪಾಗಿ ನಿಂತನು ದೇವನು

ಒಂದು ಪಾದದಿ ಭೂಮಂಡಲವ್ಯಾಪಿಸಿ

ಎರಡನೆ ಪಾದದಿ ಗಗನವ ವ್ಯಾಪಿಸಿ

ಮೂರ ನೆ ಪಾದಕೆ ಸ್ಥಳವೆಲ್ಲಿಯೆನಲು||೧೧||

ನೆತ್ತಿಯಲಿಡೆಂದು ಬಲಿರಾಯ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸೆ

ಒತ್ತಿದ ಸುತಳ ಲೋಕಕ್ಕೆ ತಾನು

ಭಕ್ತ ವತ್ಸಲ ಸ್ವಾಮಿ ಬಲಿಯ ಬಾಗಿಲು ಕಾಯ್ವ

ಮುಕ್ತಿಯ  ಕೊಟ್ಟ ಬಲಿರಾಗೆ||೧೨||

ನಾಭಿಕಮಲದಿಂದ ಬ್ರಹ್ಮರಾಯನ ಪಡೆದ

ಪಾದದಿ ಪಡೆದ ಭಾಗೀರತಿಯ

ಅಷ್ಠ ಐಶ್ವರ್ಯ ಸಂಪತ್ತು ಕೊಡುವ

ಮಧ್ವೇಶಕೃಷ್ಣ ನ್ನ ನೆನೆ ಮನವೆ||೧೩||

***********