ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಕರುಣದಿ ಕಾಯೊ ಶ್ರೀನಿಧೆ ದಯದಿ
ಬಾನು ಪ್ರಕಾಶ ಶ್ರೀಹರಿಯೆ ಪ.
ಈ ನರಜನ್ಮದಲಿ ಬಂದು
ಬೇನೆ ಬಿಟ್ಟು ಸಂಸಾರದಿ
ಕಾನನದಿ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ
ನೀನೆ ಎನ್ನ ಬಳಲಿಸುವರೆ ಅ.ಪ.
ಎಷ್ಟು ವಿಧದಿ ಕರೆದರೂ ನಿನಗೆ | ಈಗಿನ್ನು ದಯ
ಪುಟ್ಟದ್ಹೋಹಿತಲ್ಲೊ ದೇವನೆ
ಬೆಟ್ಟದೊಡೆಯ ನಿನ್ನ ನಂಬಿ
ಕಷ್ಟ ಬಿಡಿಸು ಎಂದು ಬಾಯಿ
ಬಿಟ್ಟು ಕೂಗಿದರೂ ಕರುಣ
ಪುಟ್ಟಲಿಲ್ಲೊ ಸೃಷ್ಟಿಗೊಡೆಯ 1
ಯಾಕೆ ಎನ್ನ ಈ ಪರಿಯಿಂದ | ಜರೆದು ತೊರೆಯುತ್ತ
ನೂಕುವುದು ನ್ಯಾಯವೇ ಶ್ರೀಶ
ವಾಕುಲಾಲಿಸೆನ್ನನೀಗ
ಸಾಕಿದರೆ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರೊಡನೆ
ಬೇಕೆಂದು ನಿನ್ನ ಪದ ಸ್ಮರಣೆಯ
ಏಕಮನದಿ ಧ್ಯಾನಿಸುವೆನೊ 2
ನಡೆನುಡಿಗಳ ತಪ್ಪನೆಣಿಸಿದರೆ | ಶ್ರೀನಿಧಿಯೆ ಎನ್ನ
ಪೊಡವಿಯೊಳಗೆ ಪೊರೆವರಿನ್ಯಾರೊ
ಬಿಡು ಬಿಡು ಈ ಬಿಂಕವೆಲ್ಲ
ಕೊಡು ನಿನ್ನ ಪದ ಸರ್ವಕಾಲ
ದೃಢ ಭಕ್ತಿ ವೈರಾಗ್ಯ ಎನಗೆ
ಕೊಡು ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ 3
****
